Hoewel ik helemaal niet te klagen heb over de dokters en de diensten van het ziekenhuis, uitgezonderd de pertinente onwil van de meeste secretariaten om te antwoorden op e-mails, is er toch één dokter waar ik altijd met een bang hart naartoe ga: de dokter(s) van de afdeling Otorrinolaringologia, wat wij in België de oor-,…
Vandaag kwam Fernando mijn Vespa halen. Hij had ‘m gekocht, voor een niet onaanzienlijk bedrag. Fernando is een vriend die ik al jaren ken en was tot voor kort voorzitter van de vespaclub hier in Torres Vedras. Hij heeft betaald wat de Vespa waard was, niet minder, maar ook geen cent meer. Het was een…
Terwijl mijn bezoeken aan het ziekenhuis de eerste maanden noodgedwongen op een draagberrie waren, door de helse pijnen in mijn bekken en benen begon ik in februari 2022 stilaan weer op eigen benen te kunnen staan met de hulp van een rollator. Door de duizelingen was het echter onmogelijk meer dan enkele meters te stappen,…
Sinds ik in november 2021 terugkwam uit het ziekenhuis staat mijn bed in de woonkamer omdat ik niet meer in staat ben trappen te doen (hoewel daar stilaan verandering in komt). Oorspronkelijk was het de bedoeling dat ik daarin zou slapen maar omdat Sibby zo ongerust was dat ze me niet zou horen als ik…
De laatste tijd begin ik meer en meer van die momenten te krijgen dat een ongelooflijke triestheid, en af en toe eens woede, mij plots, van het ene moment op het andere, overvalt. Terwijl ik fysiek nog steeds vooruitga, en straks voor het eerst niet in mijn rolstoel maar op eigen benen met een rollator…
Als er één van die ziektes is die je in de eenentwintigste eeuw enkel nog associeert met vochtige kraakpanden en huisjesmelkerij is het tuberculose wel. Wie krijgt in hemelsnaam nog tbc dezer dagen? Niemand toch? Blijkbaar wel! Toen ik die dag in januari op consultatie ging bij de oncologe bleek uit mijn bloedwaarden dat ik…
Sinds ik mij niet meer buitenshuis kan begeven zonder rolstoel is mijn behoefte aan eens buitenkomen drastisch verminderd. Begrijp me niet verkeerd, ik vind dat ik in een prachtige streek woon en kom graag buiten om er van te genieten, maar tegenwoordig moet ik grote drempels overwinnen om daadwerkelijk de condomínio te verlaten. Een uitstap…
Deze boutade van de Oostenrijks-Britse filosoof Karl Popper, die ook een tijdlang het voluntaristische motto van de Vlaamse liberalen was, kreeg onlangs voor mij een nieuwe invulling. Enkele weken terug, vlak voor het nieuwe jaar, kreeg ik een verontrustend telefoontje van een dokter uit Lissabon: ze hadden iets gezien op een scan van mijn hoofd!…
De eerste week van januari was emotioneel heel zwaar. Niet alleen had ik enkele dagen voor de jaarwisseling te horen gekregen dat men een vlekje gezien had op de scan van mijn hoofd, dat zowel de restanten van een infarct(je) of het begin van een tumor kon zijn. De dag daarvoor kreeg ik al te…
Sinds mijn opname in augustus 2022 maken mijn dokters zich zorgen over mijn wervels, en dan in het bijzonder mijn nekwervels die beschadigd zouden zijn, volgens hen sinds de val in de badkamer die aan mijn opname voorafging, volgens mij sinds de Klaprozenrit van 11 november 2013, waarbij ik met mijn Vespa ten val kwam…