Na jaren aarzelen, omdat ik dacht dat mijn levensverhaal niet interessant genoeg was, ben ik nu toch eindelijk begonnen aan een autobiografisch boek. Een gelukkige jeugd, op school bij de nonnekes en op internaat in een jongensschool, een vakantiejob als technieker bij de belichting van een travestieshow en als deurman in een homobar, vanaf mijn…
Zoals u eerder al kon lezen op deze pagina’s rook ik ondanks mijn longkanker nog steeds. Of rookte ik nog steeds want, om mezelf de juiste projectie te geven zeg ik het op deze manier: ik ben gestopt met roken. Nu ja, soms… Of toch bijna… Maar vanaf vandaag echt, en dat meen ik. Denk…
Ik heb zo vaak verdriet omwille van wat ik Sibby en mijn familie allemaal aandoe. Omwille van de pijn die ze in de toekomst, wie weet wanneer, zullen voelen bij mijn overlijden of als ik in een ziekenhuisbed, ver van huis, lig af te zien. Verdriet omwille van wat ik hen aandoe als ik nu…
Was het toen we, na het uitgaan in de auto een sigaret opstaken? Of was het die avond met die wijn, bij de poezen op het terras? Was het toen, na ons huwelijk, toen we aankwamen in onze stacaravan? Of was het toen, op onze huwelijksreis, toen we lachten om de Kroatische versie van “Country…
Anderhalve maand geleden had ik een afspraak bij een dokter van het gezondheidscentrum. Hij wou me eens uitleggen dat ik niet moest blijven nutteloze mails versturen omdat hij voor mij, een kankerpatiënt van het universitair ziekenhuis, niets kon doen wat betreft voorschriften of attesten (hij was immers slechts een huiasarts die enkel duurdere medicatie kon…
De laatste dagen is de stress me te veel geworden. Ik wil kunnen eten waar ik zin in heb want het diabetes-dieet is nu eventjes niet genoeg om me een lichamelijk voldaan gevoel te geven. Het is een basisgevoel, dat past bij een basisemotie, maar het drukt mijn gemoed ver onder nul. Na weken piekeren…
Enkele weken terug, ik had net na bijna zes jaar een afspraak met een huisarts te pakken, overviel Sibby me met een bericht dat mijn wereld even deed instorten. Ze wou ook een afspraak met die dokter omdat ze onder haar rechterborst een pijnlijke verharding voelde, en dit al enkele weken. Omdat ik, na lang…
Sinds 35 jaar, ik was pas dertien toen ik begon, ben ik een verstokt roker. Nu, ondanks mijn longkanker en het buisje in mijn keel, rook ik nog steeds tot twee pakjes sigaretten per dag. Vergis u niet: ik heb al vele malen proberen te stoppen, steeds zonder blijvend gevolg. Ik rook ook graag. Ik…
Als kankerpatiënt met talloze complicaties zoals diabetes type 2 en botafsterving in de onderkaak neem ik een rist aan medicatie die mij voorgeschreven wordt op tal van individuele voorschriften door verschillende specialisten. Hierdoor moet Sibby, mijn echtgenote, telkens als ze naar de apotheek gaat een hele map doornemen en met post-its aanduiden wat ze al…
Ik ben depressief en durf niet meer buiten. Niet door die rot-diabetes of dat buisje in mijn keel. Maar omdat ik de laatste tijd plots geen adem meer kan halen, niet meer op mijn benen kan staan door het gebrek aan zuurstof. Het kan overal gebeuren, maar meestal op straat wanneer ik het niet verwacht.…