Toen we drie jaar geleden een huis wilden kopen was dat voor mij een eenvoudige keuze. Mijn vrouw denkt dat ik dit huis, het tweede dat we zagen, gekozen heb omdat ik er vanaf wou zijn maar dat is niet zo. Een huis kiezen is heel simpel: als het aan mijn comfortvereisten voldoet, en dat is het geval wanneer er centrale verwarming en dubbele beglazing is, en de ruimte die het huis biedt is voldoende en functioneel, dan is het een goed huis. Hoe het ingedeeld of afgewerkt is zijn details die voor mij absoluut niet ter zake doen. Net zoals het mij niet interesseert hoe een zetel er uit ziet, als hij maar comfortabel zit.
Ons huis is een oud huis en zowat alle kamers zijn aan vernieuwing toe, net als de gang de keuken en de badkamer. Stoort mij dat? Nee, absoluut niet. Ik let er niet op en als ik er op let dan is het niet iets waar ik iets bij voel.
Net daarom verwondert het mij dat mijn vrouw wil dat ik meega naar Batibouw. Wat moet ik daar in hemelsnaam gaan doen? Niet alleen is er het aspect van de drukte op dergelijke beurzen, ook het type mensen dat er rondloopt is niet aan mij besteed. Succesvolle dertigers en veertigers, die hun eigenwaarde afmeten aan welk type kranen ze kunnen betalen in hun veel te dure keuken? Die zijn nog ergerlijker dan mensen die een kindje verwachten en denken dat dat iets is waar mensen buiten hun gezin van wakker liggen.
Behalve voor wie een huis wil verkopen en de prijs wat wil opdrijven zijn een beurs als Batibouw en de verbouwingen die ze verkopen pure geldklopperij. Zal mijn leven beter zijn met een andere vloer of nieuwe deuren? Nee. Zal mijn eten beter smaken als het bereid is in een nieuwe keuken? Of zal mijn lichaam properder zijn als ik een douche neem in een designbadkamer? Natuurlijk niet, net zoals ik niet beter slaap als mijn slaapkamermuren crème dan wel gebroken wit zijn.
Toch zijn er zaken die ons huis wel beter zouden maken. Getint glas aan de straatkant, zodat ik niet steeds gestoord word als er iemand langsloopt. Of geluidsisolatie waardoor ik ook kan onstpannen op momenten waarop de kinderen van de buren een luidruchtig spelletje spelen. Het allerbelangrijkste is echter opbergruimte. Ik heb nood aan veel opbergruimte omdat het sorteren en klasseren van zaken mij rust geeft. Omdat ik inwendig pas kan ontspannen als alles zijn vaste plaats heeft. Dat zijn verbeteringen waar ik wel geld wil aan uitgeven omdat ze veel ingrijpender zijn op hoe ik me voel dan het feit dat mijn deurklinken passen bij de ogen van de hond.
