Sibbys eerste grote liefde, Peter, overleed, twee maanden na de diagnose, en na een relatie van dertien prachtige jaren, aan de gevolgen van longkanker met uitzaaiingen in de hersenen en lymfeklieren. Ze heeft hem thuis verzorgd en hij is dan ook thuis in haar armen gestorven op 03.04.2005 om 09:26 uur.
Johan, haar tweede grote liefde, met wie ze sinds 20.08.2008 getrouwd is, is een hoogbegaafde man met het syndroom van Asperger, een autismespectrumstoornis.
Sinds juni 2016 is hij op medisch pensioen.
In 2019 verhuisden Sibby en Johan naar Nadrupe, een dorp in Portugal, waar ze al gauw in lockdown gingen toen de covidpandemie uitbrak. Toen de pandemie op zijn einde liep kreeg Johan de diagnose dat hij een dodelijke, ongeneeslijke longkanker had, met uitzaaïngen op zijn wervels en schedel. Hij is haar alles.
Opnieuw stort haar wereld in en bestaan haar dagen uit het verzorgen van iemand van wie ze weet dat hij snel zal sterven.
Opnieuw voelt ze die mokerslag die de grond van onder haar voeten slaat en haar toekomst verbrijzelt.
Ze leeft nog in het verleden en het nu.
Een jaar na zijn diagnose begon Johan over zijn wedervaren te bloggen als The Dying Mutant Fish, en dat doet hij nog steeds. Onregelmatig, als zijn inspiratie en gezondheidstoestand het toelaten. Sibby dient hem van antwoord op haar eigen blog, als Mevrouw Mutant Fish.
Dit is haar werkelijkheid.
Leeg…
Zowel Johan als ik voelen ons als een uitgewrongen dweil vandaag. Johan…
Je moet je dat toch allemaal niet zo aantrekken…
Het gebeurt regelmatig dat Johan tegen de avond geen energie meer over…
Dit had volledig anders kunnen aflopen!
16.53 uur en het voelt alsof het al 20.30 uur is. Vandaag…
Eenzaamheid…
Ik had nooit gedacht dat ik ooit eenzaam zou zijn… echt eenzaam….
“Zorg ook een beetje voor jezelf”
Ik ben nog nooit bij de dikste geweest. Heel mijn leven heb…
Pluk de dag!
Morgen is het een jaar geleden sinds Johan zijn eerste opname in…