Je moet je dat toch allemaal niet zo aantrekken…

Het gebeurt regelmatig dat Johan tegen de avond geen energie meer over heeft en dan begint lastig te worden of zelfs ruzie te zoeken door opmerkingen te maken waarvan hij (onbewust) weet dat ze me kwetsen of me op stang jagen. Na bijna 18 jaar samen leven weet je hoe dat moet en Johan is een krak met woorden…
Begrijpelijk dat Johan het allemaal niet meer aankan na meer dan een jaar slecht nieuws, nieuwe (moeilijke) ontwikkelingen, onzekerheden, zo goed als wekelijkse bezoeken aan het ziekenhuis voor testen, testen en meer testen. Weinig leuke “vrije” dagen door het diabetesgedoe en de beademingsbuis. Maar dat geldt ook voor mij. Je zou voor minder de moed verliezen. Als bepaalde personen mij dan, weer eens, al huilend in de avond, aan de telefoon krijgen, of zien, krijg ik de opmerking dat ik me dat allemaal niet zo moet aantrekken. Hoe? Hoe kan je na een jaar van pure miserie je je dit niet meer aantrekken? Zelfs een klein beetje niet?  Het is na verloop van tijd niet echt meer mogelijk voor mij om een onderscheid te maken tussen welke gevoelens je moet onderdrukken omdat het Johan niet baat (maar mij soms wel). Welke ongerustheden je moet toelaten om Johan zijn vrijheid te geven terwijl ze mij de angst op het lijf jagen. Om alles te proberen onder controle te krijgen voor mezelf/de situatie zonder dat het opvalt? Lukt dus meestal niet.
Ik vraag mij af of de mensen die mij de raad geven om het mij niet teveel aan te trekken hetzelfde zouden kunnen in onze situatie of is dat enkel omdat ze er niet 24/24, 7/7 zijn?
Wanneer mag je boos worden omdat je opzettelijk gekwetst wordt? Zelfs al is dat door iemand met enorme problemen…
Het is een afschuwelijke situatie voor Johan en mezelf. Ik neem Johan zeker niets kwalijk. Ik weet dat hij me doodgraag ziet en omgekeerd…. doodsbang is en omgekeerd…maar me niet enorm slecht voelen na bitsige opmerkingen lukt me dus niet, wat de reden ook was. Het me minder aantrekken dus ook niet… omdat ik zielsveel van hem hou.
De vraag is… bedoelen ze “stel je niet zo aan”?
Ik begrijp de opmerking niet goed.
Zo’n intense gevoelens kan je niet gewoon aan je laten voorbij gaan… niet zelfs een klein beetje.

FacebookFacebook

Schrijf je in op onze e-maillijst!

Ontvang nieuwe blogposts in je e-mail!

Lijsten*

Loading

Op deze manier komt onze e-mail niet tussen uw spam terecht!

Recente berichten