Als gepensioneerde werknemer van de spoorwegen, wettelijk gezien HR-Rail, ben ik nog steeds verplicht aangesloten bij de eigen ziekenkas HR-Railcare. Hier in Portugal val ik onder de Portugese sociale zekerheid maar in het buitenland is het nog steeds de Belgische sociale zekerheid die mijn medische uitgaven dekt. Enkel voor sommige heel specifieke zaken, zoals een tegemoetkoming bij aankoop van een bril, kan ik uitzonderlijk bij HR-Railcare terecht.
Ook voor de hospitalisatieverzekering, een groepsverzekering voor al wie aangesloten is bij HR-Railcare, geniet ik nog steeds van dezelfde rechten die ik zou hebben als ik in België zou wonen… min of meer toch.
Het is immers zo dat deze hospitalisatieverzekering weliswaar geldig is in het buitenland, maar vooral te maken krijgt met zaken als ski-ongevallen en andere ziekenhuisopnames van vakantiegangers. Met dossiers van residenten van een andere EU-lidstaat zijn ze veel minder vertrouwd.
Ik heb weliswaar recht op een gedeeltelijke tussenkomst in bepaalde medicatie, maar daarvoor moet de apotheek een BVAC-attest afleveren. Een attest waar mijn apotheker nog nooit van gehoord had maar dat na heel wat briefwisseling met de verzekering, gewoon een kassaticket dat de kostprijs van het medicijn voor de staat vermeldde naast dat voor de patiënt. Tegen de tijd dat ik dat wist had ik al 56 kassatickets verzameld, die een arme ziel in Brussel een voor een manueel heeft mogen verwerken.
Ook de attesten voor het aangeven voor een hospitalisatie bestaan enkel in het Nederlands en het Frans, talen die de gemiddelde Portugees, zelfs al is die hoogopgeleid, niet machtig is. Die kent eerder Spaans of Engels. Dus moest ik zelf attesten opmaken en vooral invullen, in het Engels, en hopen dat ik een dokter vond die ze wou ondertekenen, attesteren met hun hologramzegel of stempel en naar mij terugsturen. Een heel gedoe allemaal want die dokters krijgen een attest voorgeschoteld, dat er helemaal niet uitziet als een attest van een verzekering, maar wel als een worddocument opgesteld door een patiënt die hoopt een slaatje te slaan uit zijn hospitalisatieverzekering.
Die attesten had ik niet enkel nodig om mijn hospitalisatie te bewijzen. Ook bij elk nieuw medicijn dat werd voorgeschreven moest ik een nieuw certificaat opmaken en laten ondertekenen, net als voor sommige ritten van het patiëntenvervoer trouwens, waarvan ik een document moest hebben om te bewijzen dat die wel degelijk niet terugbetaald werden door de Portugese sociale zekerheid SNS, terwijl dat voor de andere wel het geval was. Hoe bewijs je dat de overheid niet tussenkomt? Wie levert dat attest af en hoe moet dat er dan wel uitzien?
Uren, dagen, weken en maanden ben ik in de weer geweest, en nu nog steeds. Maar het heeft zijn vruchten afgeworpen. De verzekering heeft mijn artisanale attesten erkend en is sinds enkele maanden aan het terugbetalen geslagen. Toch blijf ik, voor iedere wijziging in mijn situatie, nieuwe attesten maken in de hoop dat mijn dokters die willen (blijven) ondertekenen.
Het vorige attest was er eentje dat stelt dat ik medicinale cannabisderivaten, en nu zelfs de bloempjes zelf, om te vaporiseren, voorgeschreven krijg. Ik vraag me af hoe men daar in Brussel op zal reageren.
