Zoals u eerder al kon lezen op deze pagina’s rook ik ondanks mijn longkanker nog steeds. Of rookte ik nog steeds want, om mezelf de juiste projectie te geven zeg ik het op deze manier: ik ben gestopt met roken. Nu ja, soms… Of toch bijna… Maar vanaf vandaag echt, en dat meen ik. Denk ik. Hoop ik. Moet ik!
Dat zit zo, nu gebleken is dat Sibby geen lonkanker heeft maar een lelijke longinfectie (het gezwel bleek te krimpen op de scans en dat doen kankers niet zonder therapie) is eveneens duidelijk op de beelden te zien dat ze rokerslong heeft. Hiertegen valt niks te doen behalve het niet erger maken door verder te blijven roken. Als ze dat wel doet worden de dode vlekken op haar longen groter en zal ze uiteindelijk stikken (of nieuwe longen moeten krijgen, en die krijg je als verstokte roker niet meer).
De keuze is dus duidelijk: ze moet stoppen met roken. En ik dus ook, hoewel dat technisch gezien niet een strikte vereiste is maar zo gaan zo’n dingen in een huwelijk.
Hierdoor trachten we beiden al enkele maanden te stoppen. En hoewel dat soms wel eens enkele dagen lukt is het toch vooral minderen wat we doen. Ik rook niet meer de twee pakjes die ik vroeger rookte maar één… Of een halfje zelfs. En dan met behulp van nicotinepleisters weer eens niet.
Vandaag is weer zo’n dag waarop we vastbesloten zijn te stoppen en we beiden met een nicotinepleister en een rothumeur rondlopen. En deze keer moeten we echt stoppen. Niet alleen voor Sibbys longen, maar ook omdat we met het geld dat we hierdoor uitsparen al een nieuwe oven gekocht hebben zaterdag. Kwestie van onszelf wat te motiveren.
Daarom heb ik om halfelf gisterenavond mijn laatste sigaret uitgeduwd. De allerlaatste. Echt nu. Omdat het moet. En omdat ik sterk ben. Of het toch zou moeten zijn. Als ik het kan, kan Sibby het ook. En zij moet!
Laat maar komen, die jeukende rotpleisters (vreemd genoeg jeuken nicotinepleisters wel en fentanylpleisters niet, hoewel die toch zwaarder spul zouden moeten bevatten).
En laat maar komen dat rothumeur!
We troosten onszelf wel met iets wat we klaarmaken in onze nieuwe oven! Als we dan toch onze smaakzin terugkrijgen kunnen we er maar van profiteren!
