Na negen maanden ziekteverlof, een periode die ik grotendeels doorbracht in een veilige, vertrouwde omgeving, weg van sociale contacten en met een minimum aan prikkels, ben ik tot het besef gekomen dat waar ik eigenlijk mee bezig ben afscheid nemen is. Ik neem afscheid van de maatschappij en leg bijna al mijn engagementen, in het…
Ik ben altijd al een dromer geweest. Als kind droomde ik ervan striptekenaar of komiek te worden. Ik wou trouwen, een kindje krijgen en naar Canada verhuizen. Ook nu, als volwassene, ben ik niet gestopt met dromen. Dat niet al die dromen realistisch zijn, daar heeft mijn vrouw zich al bij neergelegd. Zij weet dat…
Vorige week moest ik naar de tandarts voor het trekken van een pijnlijke kies. Ik was er al tien jaar niet meer geweest en ook nu was het slechts de intense pijn die mij overtuigde dat het echt wel nodig was. Nochtans ben ik niet bang van de tandarts, of van operaties en andere ingrepen.…
Toen ik na maandenlang testen te hebben afgelegd eindelijk de diagnose Aspergersyndroom kreeg had ik een dubbel gevoel. Ik moest leren leven met het feit dat ik een autist was, dat mijn aandoening nooit beter zou worden en ik voor altijd een beperking zou hebben. Tegelijk was het een opluchting eindelijk te weten wat er…
Toen we drie jaar geleden een huis wilden kopen was dat voor mij een eenvoudige keuze. Mijn vrouw denkt dat ik dit huis, het tweede dat we zagen, gekozen heb omdat ik er vanaf wou zijn maar dat is niet zo. Een huis kiezen is heel simpel: als het aan mijn comfortvereisten voldoet, en dat…
De kogel is door de kerk. Ik ga niet terug voltijds aan de slag. Ik keer zelfs niet terug naar mijn oude job. Meer nog, ik ga binnenkort op pensioen! Voor wie dat allemaal een beetje louche vindt, een zevenendertigjare gepensioneerde, en denkt dat dit toch wel heel hard lijkt op iemand die het systeem…
Ik heb in mijn hele leven nooit veel vrienden gehad. Sinds zes jaar, toen mijn op dat moment enige vriend uit het leven stapte, zelfs geen enkele meer. En ik begrijp waarom, ik zou mezelf ook niet als vriend willen. Hoewel ik actief ben als vrijwilliger-bestuurslid in een vereniging en ik daar redelijk goede contacten…
Maandagavond was het weer zover. Ik voelde mij overmand door een intense angst, een onmetelijk verdriet en een lichamelijke spanning die het onmogelijk maakte iets anders te doen dan huilen en beven. De hele nacht ben ik wakker geweest, zat ik in de woonkamer te huilen terwijl mijn vrouw boven lag te slapen. Toen ze…
Vreselijk vind ik ze, die wachtrijen aan de kassa in de supermarkt! Veel te veel mensen staan opeengepakt op een te kleine oppervlakte, de vele bewegingen en prikkels terwijl men, zes of meer rijen breed, allerlei knisperende en krakende verpakkingen op de lopende band legt onder een te felle verlichting. Uit elke richting komen tientallen…
Ik moet een jaar of zes, zeven geweest zijn toen ik bij de krantenwinkel op de hoek naast de Donald Duck, die wij elke week trouw kochten, een stripverhaal van Superman zag staan. Het tafereel op de cover was dat van een ijslandschap, met in de bergwand een reusachtige gouden deur. Superman zweefde langzaam in…