Ik weet niet meer hou oud ik was toen mijn grootvader, een gepensioneerde beroepsmilitair, zichzelf trakteerde op een kaki (!) Vespa PK50 . Wat ik wel nog weet is dat ik, kleine snaak die ik was, danig onder de indruk was van het typische pruttelende geluid dat het voertuig produceerde. Wat klonk dat anders dan…
Sinds ik aan het einde van de zomer van 2021 aan mijn sofa gekluisterd was omdat ik niet langer kon lopen, zitten of staan, ben ik het afgelopen jaar grotendeels veroordeeld tot niet-creatieve en niet-mobiele activiteiten. Normaal werk ik aan websites, maak ik applicaties of werk ik voor de vespaclub. We doen eens een uitstapje,…
Toen we pas van België naar Portugal geëmigreerd waren was een van de eerste dingen die we deden ons inschrijven bij de Portugese sociale zekerheid, de SNS. Gezien we niet langer in België gedomicilieerd waren konden we immers geen beroep meer doen op de Belgische ziekteverzekering of mutualiteit. De inschrijving verliep al bij al vlot,…
Hulpeloosheid. Dat is waarschijnlijk het gevoel dat me, naast frustratie, het meest overvalt terwijl ik mij hier thuis zo goed en zo kwaad als dat kan probeer te behelpen. De hulpeloosheid die ik voel als ik een boek van de plank wil halen dat toevallig hoger dan mijn schouder staat of meer weegt dan een…
Een kankerdiagnose, zeker die van de ongeneeslijke soort, is een mokerslag die je emotioneel volledig platslaat. Als je dan bovendien nog merkt dat je door die kanker fysiek niet meer in staat bent, of ooit zal zijn, om bepaalde dingen te doen dan komt dat heel hard binnen. Mijn diagnose was het gevolg van het…
Hoewel ik door mijn autisme nooit echt sociaal geweest ben, en een hekel had aan telefoneren, heeft mijn verhuis naar een boerendorp aan de andere kant van Europa daar wel verandering in gebracht. Ik telefoneer niet graag op onverwachte momenten maar ik heb wel een bepaalde behoefte om, eens om de zoveel weken -maar via…
Sinds ik niet langer aan de sofa gekluisterd ben door de pijn in mijn bekken of nek kan ik weer beperkt rondlopen hier in huis. Hoewel ook dat relatief is sinds ik het buisje in mijn keel heb en orale chemo neem. Ik ben immers snel buiten adem en ook aan energie heb ik, zeker…
Veel mensen zijn verwonderd dat ik nog steeds rook, ondanks de longkanker en ondanks het buisje in mijn keel. Zijn niet alleen verwonderd, veel zijn er ook gewoonweg geshockeerd. Hoe kan ik nu, na dit alles, nog steeds roken? Simpel: ik heb al longkanker, ik heb al een buisje in mijn keel. Hoeveel erger denkt…
Elke dag is een nieuwe dag die ik vol goede moed begin. Ik slaap zowat altijd goed, ook al is het kort, en dat helpt natuurlijk al enorm om goedgemutst van start te gaan. Hoewel mijn dag altijd begint met een ritueel van meer dan tien pillen, enkele inhalators en sinds kort ook bloed prikken…