Zowel Johan als ik voelen ons als een uitgewrongen dweil vandaag. Johan door de lichamelijke terugslag van gisteren. Een dag van zowel 9 nieuwe pillen voor de tbc, normale medicatie, chemodag en de contrastvloeistof voor zijn scan. Gooi daar nog eens het verdriet voor het verlies van Mereltje er bovenop en dan kan je begrijpen…
Zesentwintig verschillende soorten medicatie neem ik, waaronder orale chemotherapie. De andere vijfentwintig middelen? Die verzachten de symptomen, of de bijwerkingen van de middelen die de symptomen verzachten. Mijn medicatieschema is zo ingewikkeld en uitgebreid dat ik het altijd bij me heb, netjes in een tabelletje, als ik naar het ziekenhuis ga. Als men mij…
Door mijn autisme heb ik altijd problemen gehad met eten, zeker in het bijzijn van anderen. Ik vergat te eten omdat ik het hongergevoel niet opmerkte, ik negeerde het, net als alle andere lichamelijke signalen van stress en ongemak. Ik at ook niet graag, ik zag het enkel als een noodzakelijk opnemen van brandstof.…
Toen ik eind augustus werd opgenomen in het ziekenhuis Santa Maria was ik niet danig verrast dat uit de vele analyses bleek dat ik plots diabetes type 2 ontwikkeld had. Dat was werkelijk het eerste wat ik daarvan hoorde en voor dit alles begon had ik helemaal geen klachten die aan diabetes gelieerd konden…
Hoe graag ik het ook zou willen, het is voor mij onmogelijk om met eigen vervoer naar Lissabon te rijden voor mijn consultaties, onderzoeken en behandelingen. Eerder was het door de pijn in mijn bekken, daarna in mijn nek en nu is er nog steeds het risico op duizeligheid en zelfs het verliezen van mijn…
Toen we pas van België naar Portugal geëmigreerd waren was een van de eerste dingen die we deden ons inschrijven bij de Portugese sociale zekerheid, de SNS. Gezien we niet langer in België gedomicilieerd waren konden we immers geen beroep meer doen op de Belgische ziekteverzekering of mutualiteit. De inschrijving verliep al bij al vlot,…
Sinds ik niet langer aan de sofa gekluisterd ben door de pijn in mijn bekken of nek kan ik weer beperkt rondlopen hier in huis. Hoewel ook dat relatief is sinds ik het buisje in mijn keel heb en orale chemo neem. Ik ben immers snel buiten adem en ook aan energie heb ik, zeker…
Elke dag is een nieuwe dag die ik vol goede moed begin. Ik slaap zowat altijd goed, ook al is het kort, en dat helpt natuurlijk al enorm om goedgemutst van start te gaan. Hoewel mijn dag altijd begint met een ritueel van meer dan tien pillen, enkele inhalators en sinds kort ook bloed prikken…