Terwijl mijn bezoeken aan het ziekenhuis de eerste maanden noodgedwongen op een draagberrie waren, door de helse pijnen in mijn bekken en benen begon ik in februari 2022 stilaan weer op eigen benen te kunnen staan met de hulp van een rollator. Door de duizelingen was het echter onmogelijk meer dan enkele meters te stappen,…
De laatste tijd begin ik meer en meer van die momenten te krijgen dat een ongelooflijke triestheid, en af en toe eens woede, mij plots, van het ene moment op het andere, overvalt. Terwijl ik fysiek nog steeds vooruitga, en straks voor het eerst niet in mijn rolstoel maar op eigen benen met een rollator…
Hulpeloosheid. Dat is waarschijnlijk het gevoel dat me, naast frustratie, het meest overvalt terwijl ik mij hier thuis zo goed en zo kwaad als dat kan probeer te behelpen. De hulpeloosheid die ik voel als ik een boek van de plank wil halen dat toevallig hoger dan mijn schouder staat of meer weegt dan een…