Vandaag kwam Fernando mijn Vespa halen. Hij had ‘m gekocht, voor een niet onaanzienlijk bedrag. Fernando is een vriend die ik al jaren ken en was tot voor kort voorzitter van de vespaclub hier in Torres Vedras. Hij heeft betaald wat de Vespa waard was, niet minder, maar ook geen cent meer. Het was een…
De laatste tijd begin ik meer en meer van die momenten te krijgen dat een ongelooflijke triestheid, en af en toe eens woede, mij plots, van het ene moment op het andere, overvalt. Terwijl ik fysiek nog steeds vooruitga, en straks voor het eerst niet in mijn rolstoel maar op eigen benen met een rollator…
Ik weet niet meer hou oud ik was toen mijn grootvader, een gepensioneerde beroepsmilitair, zichzelf trakteerde op een kaki (!) Vespa PK50 . Wat ik wel nog weet is dat ik, kleine snaak die ik was, danig onder de indruk was van het typische pruttelende geluid dat het voertuig produceerde. Wat klonk dat anders dan…
Sinds ik aan het einde van de zomer van 2021 aan mijn sofa gekluisterd was omdat ik niet langer kon lopen, zitten of staan, ben ik het afgelopen jaar grotendeels veroordeeld tot niet-creatieve en niet-mobiele activiteiten. Normaal werk ik aan websites, maak ik applicaties of werk ik voor de vespaclub. We doen eens een uitstapje,…
Hoewel ik door mijn autisme nooit echt sociaal geweest ben, en een hekel had aan telefoneren, heeft mijn verhuis naar een boerendorp aan de andere kant van Europa daar wel verandering in gebracht. Ik telefoneer niet graag op onverwachte momenten maar ik heb wel een bepaalde behoefte om, eens om de zoveel weken -maar via…