Ik had nooit gedacht dat ik ooit eenzaam zou zijn… echt eenzaam. Ik ben altijd al een redelijk sociaal persoon geweest, wanneer de situatie of de persoon me ligt. In Sint-Michiels legde ik gemakkelijk contact met de buren, de mensen met honden, tijdens mijn wandelingen met Leentje. Dit was niet anders in Oostende. Ik kon…
“Geen maanden, maar jaren” antwoordde de longspecialiste toen ik haar enkele minuten na het vernemen van mijn diagnose vroeg hoe lang ik nog te leven had. Dat was meteen ook de laatste keer dat ik die vraag stelde aan een arts. Ik wil niet elke dag opnieuw aftellen naar een dag die berust op een…
Hoewel ik door mijn autisme nooit echt sociaal geweest ben, en een hekel had aan telefoneren, heeft mijn verhuis naar een boerendorp aan de andere kant van Europa daar wel verandering in gebracht. Ik telefoneer niet graag op onverwachte momenten maar ik heb wel een bepaalde behoefte om, eens om de zoveel weken -maar via…
Ik heb in mijn hele leven nooit veel vrienden gehad. Sinds zes jaar, toen mijn op dat moment enige vriend uit het leven stapte, zelfs geen enkele meer. En ik begrijp waarom, ik zou mezelf ook niet als vriend willen. Hoewel ik actief ben als vrijwilliger-bestuurslid in een vereniging en ik daar redelijk goede contacten…